Live of a backpacker: A-MA-ZING! - Reisverslag uit San Cristóbal de las Casas, Mexico van Elke Groenen - WaarBenJij.nu Live of a backpacker: A-MA-ZING! - Reisverslag uit San Cristóbal de las Casas, Mexico van Elke Groenen - WaarBenJij.nu

Live of a backpacker: A-MA-ZING!

Door: Elke

Blijf op de hoogte en volg Elke

17 Oktober 2014 | Mexico, San Cristóbal de las Casas

Yeah, I think I can get used to this kind of living :) Wat een luxe om te kunnen reizen! En wat ben ik blij dat ik het solliciteren en studeren nog even uitstel!

Iedere dag is er wel iets wat me terug doet denken aan Ecuador, Colombia of Peru. Niet gek, maar toch. Dit keer geen cultuurshock, maar vooral veel flashbacks die me een fijn gevoel geven.

Maar toch is het anders. Mexico is geen Ecuador, ik ga geen weekendjes weg maar neem constant al mijn bagage mee en Eef is niet de groep die ik daar had. Het is ongelofelijk hoe je van hot naar her gaat en van de hete zon en stranden inclusief stuk of 100 muggenbeten, via een koude bus naar regen en 10 graden kouder, waar je je sloffen mist.
Maar wat me het meeste opvalt is het aantal mensen die we ontmoeten. Vaak weten we nog niet eens de naam van de ander of we zijn al samen op pad.
Het lijkt een soort van wervelstorm die maar door blijft gaan. Ik ben gewend om uitgebreid te vertellen over alles wat ik meemaak en de mensen die ik ontmoet, maar als ik dat nu doe kot er geen eind aan! Ik weet daarom nog niet zo goed hoe ik nou het beste kan bloggen hier. Dus voor nu nog een keer de old fashion-way, en ik zoek verder naar wat meer bij mij past als backpacker-blogger ;)

We kwamen zo rond 21u aan in Cancún, waar we niet verder nadachten dan maar gewoon een taxi pakken naar het hostel. We kwamen er al wel snel genoeg achter dat we echt veelste veel hebben betaald, en ook gewoon voor een paar pesos de bus konden pakken. Achja, part of the deal.. Bij het hostel was het toevallig Tequila night, en wij waren nog op tijd voor het Happy hour. Dus ondanks dat we al zo´n 24 uur wakker en onderweg waren hebben we er nog maar wat happy hours aangeplakt ;) In Cancún zijn we nog even verdwaald geraakt (na een uur wandelen kwamen we weer bij hetzelfde tentje uit, waar een man meteen voor ons een taxi aanhield ipv de weg uit te leggen) en uiteten geweest in een lekker typisch Mexicaans restaurant. Verder was er niet veel te zien, dus de tweede dag zijn we met een Mexicaanse en een Duitse naar Isla Mujeres gegaan. Wauw! Stel je je een bounty strand voor, en je weet precies waar ik het over heb! Lekker wat gezwommen en gechilled daar. Heerlijk! What a live! Die avond zijn Eef en ik meteen doorgegaan naar de volgende plaats, Tulum. Voor onderweg hadden we Tamales gehaald, tacos van maïs, gevuld met kip of guacamole of wat dan ook, en dat weer gekookt in een maïsblad. Zaten we daar in een krakkemikkig busje met onze handen uit een maïsblad te eten, haha. Maar het was wel lekker! Trouwens, de tacos die wij in Nederland kennen lijken van geen kanten op de echte tacos van hier. Hier zijn het net wrapjes, die je dus gewoon kan rollen. Het zijn altijd kleintjes, waar je er dan een heleboel van krijgt. Het schijnt alleen van maïs en water gemaakt te worden, niet eens met bloem of wat dan ook.

Goed, ´s avonds kwamen we in Tulum aan, waar we de kamer deelden met een Engelse jongen, waarmee we de volgende dag naar Cobá zijn gegaan. In eerste instantie zouden we alleen tempels bekijken, maar de taxi chauffeur vertelde ons dat we ook een dealtje konden sluiten met hem: hij bracht ons eerst naar de tempel en zou op ons wachten. Daarna zou hij ons nog naar een Cenote brengen (een grot waar je kunt zwemmen) en vervolgens weer terug naar Tulum brengen. We waren eigenlijk van plan om de volgende dag naar de Cenote te gaan, maar deze deal klonk best goed en we zouden een dag besparen. Dus ook al hadden we geen bikini bij, hebben we dat toch maar gedaan (ik had daar nog een super sexy zwembroek gefikst ;) Ik was de enige de Spaans sprak van ons 3e en de chauffeur kon geen Engels, dus ik was de hele tijd alles aan het vertalen in het Engels, en die chauffeur maar lachen, vooral om die zwembroek, haha. Naja, dat Spaans komt er wel weer goed in zo.
Dus toen hebben we onze eerste tempel beklommen! Sodeju! Ik weet eigenlijk niet hoe hoog hij was, maar hij kwam ver boven de bomen uit. Wat een uitzicht! En wat een korte adem heb je dan weer… Na de tempel dus naar de Cenote Mutuhal. Wauw! Dat is echt bijzonder, een grot met super helder water. Echt mooi, die gaan we gelukkig nog een aantal meer zien :).

De volgende dag hadden we een tourtje geboekt naar het reservaat Sian Ka´an. Jeetje, dat was me ook wat. Het begon met de weg ernaar toe: met een busje 3 uur rijden over 50 km, over een bospad met ontzettend veel gaten en hobbels in de weg. Niet normaal! Eenmaal bij het tentje aangekomen, kregen we een snack van tacos, en gingen we verder met een sort speedboot, waar de hobbels in de weg dus niet ophielden… Maar, dat maakte allemaal niet meer uit toen we dolfijnen zagen zwemmen! Drie dolfijnen, een kleine familie, waren lekker rustig om ons heen aan het zwemmen! Even later zagen we nog pelikanen en andere vogels, een een zeeschildpad die er 10 minuten over deed om boven water te komen. Daarna gingen we snorkelen een stukje verderop.
De volgende dag zijn we richting Bacalar gegaan. Samen met Kent, een Zweed die ook in het hostel zat en toevallig ook hetzelfde hostel in Bacalar had geboekt. Bacalar is een klein dorpje, heel rustig en ligt aan een groot lagune. Echt paradijselijk hoe dat eruit ziet! Hutjes aan het eind van de baai, overal kan je chillen aan het water. Met wat biertjes, kaarsjes, een kokosnoot en een muziekje hebben de hele avond aan de baai vertoefd, perfecte avond! De volgende dag zijn we daar gaan zwemmen, en smiddags met nog een koppel naar een andere Cenote gegaan. Deze was echter omgedraaid; hij was open ipv in een grot, en was 90 meter diep. Het leek gewoon een meer, en onder water zag je natuurlijk niet veel omdat het zo diep was. De andere cenote was toch indrukwekkender . En die avond nog zijn Eef en ik alweer verder gegaan met een nachtbus naar Palenque. Poeh, die bussen zijn hier ijskoud omdat ze de airco zo hard aan zetten. Dus lekker ziek worden zo! Naja, niet geslapen dus en eenmaal in Palenque (6:30 uur) bleek dat we pas om 14u konden inchecken.. En naderhand begon het ook nog kei hard te regenen, als gevolg van een orkaan die over de Cariben gaat momenteel. Uiteindelijk hebben we nooit ingecheckt, en zijn we ´s avonds alweer op de bus gestapt naar San Cristóbal. Het enige wat we nog hebben gedaan is, Nicky ontmoet (een Engels meisje) en samen een uurtje in de jungle gelopen onder begeleiding, maar tevens ook in de keiharde regen! Ja, Palenque was leuk! Heel fijn dat we daar zijn gestopt…

Anyway, nu zijn we in San Cristóbal, een super schattig oud dorpje waar we een paar dagen gaan vertoeven. Het is hier goedkoper en veel te zien en te doen, en een paar dagen rustige wind is niet verkeerd ;)

Hasta luego!

Besos, Elke

  • 17 Oktober 2014 - 16:11

    Wiesje:

    Coooooool!! Geniet ervan chicks!

  • 17 Oktober 2014 - 23:11

    Anita Kuijken:

    Dat komt wel goed met jullie!!

  • 18 Oktober 2014 - 10:36

    Sam:

    Oma vindt het indrukwekkend en heel knap van je! Hihi

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Elke

Actief sinds 19 Jan. 2013
Verslag gelezen: 290
Totaal aantal bezoekers 14462

Voorgaande reizen:

08 Oktober 2014 - 15 Januari 2015

Central America

29 Januari 2013 - 21 Juli 2013

Ecuador!

08 Juli 2013 - 19 Juli 2013

Peru

17 Juni 2013 - 29 Juni 2013

Colombia!

Landen bezocht: