Mexico; check!

Mexico, het prille, maar indrukwekkende begin van onze reis. Waar ik terecht kwam in een roes en mezelf verschillende keren moest vertellen dat ik daadwerkelijk in Mexico ben, dat de reis echt is begonnen. Het eerste van een zestal landen wat ik nu kan afvinken en met trots op terug kan kijken.

Wat zeker is, is dat ik heb genoten. Genoten van het land, van de muziek, van de verschillende plaatsen, de energie van andere reizigers en van Eef en Lot.
Ik heb een deel van het land leren kennen alsof het de normaalste zaak van de wereld was. De mensen zijn ontzettend vriendelijk en rustig. De natuur is magisch en de geschiedenis van de Mayas heeft duidelijk een grote impact op het volk. Men is trots op de eigen muziek, de typische Mexicaanse tradities en de eigen keuken, waar wij zo vaak als mogelijk gebruik van hebben gemaakt. Na verloop van tijd liepen we juist de goed uitziende restaurantjes regelrecht voorbij en werden het gelukkigst van de tentjes met rode plastic stoelen en tafels, waar de TL verlichting zorgt voor een felle reflectie op de witte muren en het personeel ook mag doen en laten wat ze willen.

Even terug naar Isla Holbox, het eilandje waar we ondertussen vier weken geleden zaten. Een eiland waar de straten van zand zijn en er van die heerlijke bedden op het mooie strand staan. Met een Mojito in mijn hand kon ik daar wel even tot mezelf komen.
Een eigen cabaña, een douche gemaakt van een grote schelp, het kraanwater stroomt in de gemozaïkte wasbak door een plankje van bamboe en in plaats van een gedweilde vloer was het een geharkte vloer. Straten stonden onder het water en kinderen werden met bootjes over de straat naar school gebracht.
Behalve de speurtocht naar een werkende pinautomaat, rennen tijdens het Mosquito-Happy Hour een mislukt fietstochtje over het eiland en behoorlijk wat gezever en gelach met wat Mexicanen, hebben we dan ook niet heel veel uitgevoerd daar.

Valladolid was daarentegen een heel ander verhaal. Een iets kleinere stad dan Mérida, maar daarom juist nog leuker. Net zo mooi, net zo veel muziek maar net iets meer feeling met de mensen.
We werden verwezen naar de Bazaar in het centrum, een overdekt terras met verschillende standjes. Zodra we binnen kwamen begonnen mensen met hun menukaart te zwaaien en te roepen: hierheen hierheen! Maar achter hun tentje uitkomen leek wel verboden. Een dikke man zit naar ons te zwaaien met zijn menukaart terwijl hij aan het eten is. Even later steekt hij nog een sigaret op ook, terwijl wij mee kunnen kijken in de 'open keuken'. Jep, dit werd ons eetstekkie, for sure!

San Lorenzo was de 8e cenote die we hebben bezocht. Hij deed denken aan de droomvlucht en was daarmee toch echt de mooiste die we gezien hebben. Chitzen Itza kunnen we ook afstrepen, de je-van-het als het gaat om ruïnes in Mexico. Met een gids hebben we ons gewaand in de Maya cultuur, werden we verbaasd over hoe slim de maya's wel niet waren en weten we nu tenminste hoe het zit met die kalender!
Nog een chocolade tourtje hier, tequila tourtje daar (jawel, ik heb ook tequila leren waarderen!) en lekker relaxen in het park terwijl we aan de praat raakten met twee New Yorkers. Zwaaien naar een drietal meisjes die giechelend naar ons zitten te kijken en daarnaast keer op keer de bedelende blinde man wie word begeleidt door zijn kleinzoon afwijzen..
In het hostel hebben we een groep gecreëerd van een aantal Amerikanen en wij, waar we zowel zware, serieuze gesprekken mee hebben gevoerd als echte zever. En niet te vergeten de Dias de las Muertos, ofwel: dag van de doden. Naar traditie zijn dit twee dagen waarop de doden worden herdacht. Men gelooft dat ze terugkeren naar de aarde en gaan daarom feest vieren door de hele stad en op kerkhoven. Net als met Halloween is het normaal om te schminken, maar dan vooral een wit gezicht met zwarte kringen rond je ogen en mond. Zelfs de caissières waren in stijl! En ja, dus ook ik paste me aan ;) en met een welverdiende kater hebben we de volgende dag het land weer verlaten.

Mexico is wel een land waar ik naar terug zou gaan, al is het alleen maar voor de taco's, quesedillas en natuurlijk de guacemole! Hasta luego Mexíco!